- пиёда
- [پياده]1. одами бо пои худ раванда; муқоб. савора; пиёда рафтан; пиёда-пиёда дар ҳолати пиёда будан, пиёда ва оҳиста; пои пиёда ба таври пиёда, бо пои худ; сарбози пиёда аскари ғайрисаворӣ; пиёда шудан аз василаи нақлиёти саворӣ фуромадан2. мӯҳраи одии шоҳмот3. гузаргоҳ4. маҷ. оҷиз; камтаҷриба; каммаҳорат; пиёда будан а) пиёда роҳ рафтан; б) маҷ. бенасиб, маҳрум; оҷиз
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.